Οι πεποιθήσεις και οι προσδοκίες των γονιών αλλά και του προπονητή επηρεάζουν την αυτοεικόνα των νεαρών αθλητών καθώς και την αυτοπειθαρχία τους.
Πολλές φορές η σχέση γονέα-παιδιού και η σχέση προπονητού-παιδιού εμπλέκονται με αποτέλεσμα το παιδί να βιώνει μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση. Όσο ξεκάθαρος είναι ο ρόλος του γονέα-παιδιού-προπονητή τόσο πιο εύκολη είναι η συνεργασία μεταξύ των τριών, κάτι το οποίο θα ωφελήσει αποκλειστικά το παιδί.
Ο προπονητής θα πρέπει να είναι πρότυπο αθλητικής συμπεριφοράς για τους αθλητές. Θα πρέπει να έχει θετική διάθεση απέναντι στα παιδιά, να είναι δίκαιος, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ο προπονητής προκειμένου να έχει οποιοδήποτε απαίτηση από τα παιδιά αθλητές να έχει διασφαλίσει ότι οι νεαροί αθλητές να έχουν κατανοήσει πλήρως το πρόγραμμα και τους κανόνες. Ένα φορτωμένο πρόγραμμα παιδιών-αθλητών μπορεί να τους οδηγήσει στο να παραμελήσουν κάπως τα μαθήματα τους κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.
Η σωστή επικοινωνία είναι μια δεξιότητα που χρειάζεται σε όλα τα πλαίσια της ζωής μας. Εάν η επικοινωνία γονέων και προπονητή δεν είναι σωστή τότε πολύ πιθανό το παιδί να μην αποδίδει στο έπακρον. Η πρώτη γνωριμία του προπονητή με τους γονείς θα πρέπει να περιλαμβάνει και να ξεκαθαρίζει τις ώρες των προπονήσεων, τους κανόνες και τους στόχους της ομάδας, έτσι ώστε και οι γονείς να μπορούν να βοηθήσουν πιο ενεργά την ανοδική πορεία του παιδιού τους ως αθλητή. Επίσης καλό είναι από την αρχή ο προπονητής να περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του μέρες και ώρες όπου μπορεί να δέχεται τους γονείς για να συζητάνε θέματα που αφορούν το παιδί.
Ασφαλώς η καλή επικοινωνία χρειάζεται και τις δεξιότητες του καλού ακροατή εκατέρωθεν έτσι ώστε να απαντηθούν ξεκάθαρα τυχόν απορίες. Όσο καλύτερη είναι η πληροφόρηση των γονιών στο πως μπορούν να βοηθήσουν σωστά το παιδί τους, τόσο πιο ξεκάθαροι είναι οι ρόλοι του προπονητή και του γονέα.
Χρήσιμες συμβουλές για τους γονείς από τον ειδικό
- Να μην επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τα δικά τους όνειρα μέσα από την αθλητική πορεία του παιδιού τους και να σέβονται την απόφαση του παιδιού να συμμετέχει ή όχι σε άθλημα.
- Να είναι ενεργά ενισχυτικοί στις προσπάθειες του παιδιού τους, παρακολουθώντας τους αγώνες του και να είναι δίπλα στο παιδί τους κάθε φορά που απογοητεύεται να το παρακινούν να συνεχίσει την προσπάθεια.
- Να μάθουν στο παιδί τους να αποδέχεται τα λάθη του έτσι μόνο θα μπορέσει να εξελιχτεί.
- Να αποφεύγουν να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί τους οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του.
- Να αποφεύγουν να σχολιάζουν αρνητικά τον προπονητή τους, το πρόγραμμα τους, τους συναθλητές του, μπροστά στο παιδί τους.
Ο προπονητής παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή του παιδιού-αθλητού για αυτόν το λόγο και οι γονείς να αναγνωρίζουν και να στηρίζουν τις προσπάθειες του.
Να κατανοήσουν οι γονείς ότι ο στόχος του προπονητή είναι να βοηθήσει τα παιδιά τους να γίνουν αθλητές με ήθος και υγιή προσωπικότητα και όχι πάντα να κερδίζουν έναν αγώνα.
Η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των γονέων και των προπονητών βοηθά και τις δυο πλευρές να ολοκληρώσουν τους αντίστοιχους ρόλους και τις ευθύνες τους, πάντα προς όφελος του παιδιού-αθλητή.
References:
Mark R., B, Mark A . (2007). Group Dynamics in Exercise and Sport Psychology. Contemporary Themes:Routledge.
Martens, R., Christina, R., Harvey, J., & Sharkey, B. (1981). Coaching young athletes. Champaign, IL: Human Kinetics.
Carter, E., & McGoldrick, M. (1980). Re family life cycle: A framework for family
therapy. New York: Gardiner.
Έλσα Μπάρδα
Κλινική Ψυχολόγος
