Να που με μια απλή κίνηση ανθρωπιάς τρεφόμαστε με ελπίδα και πίστη πως υπάρχουν πολλές πτυχές του αθλητισμού, που κάνουν την κοινωνία μας καλύτερη.
Γιατί στη ζωή δεν είναι μόνο τα ρεκόρ, η δόξα και το χρήμα. Ούτε ο μόνος τρόπος καταξίωσης είναι το ταλέντο και οι επίκτητες ικανότητες.
Αυτό που μετράει στη ζωή είναι να είσαι άνθρωπος. Άνθρωπος με συναισθήματα και βαθιά συνείδηση.
Που αναγνωρίζει τις δυσκολίες που θέτει ο αθλητισμός. Που μάχεται και μαθαίνει να ζει μ΄αυτές ο εκάστοτε αθλητής.
Αλλά και που γνωρίζει πότε και που πρέπει να “θυσιάσει” τους κόπους του, γιατί πάνω απ΄όλα είναι άνθρωπος.
Το fair play του Νταμπό:
Τι είδαμε στην πρεμιέρα στη Ντόχα;
Είδαμε σπουδαία αθλήματα, καταξιωμένους, αλλά και ανερχόμενους αθλητές να δίνουν το 100% των δυνατοτήτων τους και ασφαλώς πλούσιο αθλητικό θέαμα.
Την καρδιά του φίλαθλου κόσμου, όμως, κέρδισε το σπάνιας ομορφιάς στιγμιότυπο, στο αγώνισμα των 5.000μ.
Που δε μένει μόνο στην ιστορία του 17ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ανοιχτού στίβου, αλλά γράφεται με χρυσά και κεφαλαία γράμματα στην ιστορία του αθλητισμού γενικά.
Συγκεκριμένα, είχαμε την τιμή να δούμε δύο αθλητές να πρωταγωνιστούν σε ολόκληρο το αθλητικό θέαμα, καταλαμβάνοντας τις τελευταίες θέσεις.
Μάλιστα. Γιατί όπως προαναφέραμε, δεν είναι το παν η πρωτιά και η δόξα, αλλά το να είσαι άνθρωπος.
Είδαμε, λοιπόν τον Μπράιμα Σούνκαρ Νταμπό, που εκπροσωπούσε τη Γουινέα, να βλέπει τον Τζόναθαν Μπάσμπι, που εκπροσωπούσε την Αρούμπα, τραυματισμένο και ανήμπορο να τερματίσει.
Και δεν του πέρασε αδιάφορο αυτό. Αντιθέτως, τον λύπησε που έβλεπε τον (αντ)αγωνιστή του να χάνει κάθε ελπίδα για το όνειρο του ή έστω να τερματίσει στο αγώνισμα.
Γι’ αυτό, παράτησε και εκείνος το αγώνισμα και έσπευσε να τον βοηθήσει να τερματίσει.
Κατανοώντας πλήρως τη λύπη του Μπάσμπι, που στάθηκε άτυχος πάνω σε μια μεγάλη στιγμή γι΄αυτόν.
Και γιατί το έκανε αυτό; Γιατί απλούστατα είναι άνθρωπος και λειτούργησε με τη φωνή της ψυχής του.
Αγνοώντας πλήρως, εκείνη τη στιγμή, τους προσωπικούς του στόχους και βλέψεις για διάκριση.
Οι δύο αθλητές, εν κατακλείδι, τερμάτισαν… αγκαλιά και σίγουρα αυτή η στιγμή είναι που ξεχώρισε περισσότερο από κάθε άλλο αθλητικό δρώμενο της ημέρας.
Το συμπέρασμα και η ελπίδα για το αύριο του αθλητισμού:
Δε χρειάζεται να σπάσουμε για πολύ τα κεφάλια μας για να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα πως αυτό είναι το ακριβές νόημα του αθλητισμού.
Πως κινήσεις σαν και αυτές θα δώσουν την τροφή, ώστε να δημιουργηθούν κι΄άλλες παρόμοιες.
Ενώ παράλληλα, θα δώσουν και μία τεράστια γροθιά, σε όσες δεν αρμόζουν να υφίστανται στον αθλητισμό, αλλά και γενικότερα στην κοινωνία.
Κινήσεις που προωθούν τον κακό ανταγωνισμό και την απαξίωση για τον συνάνθρωπό σου.
Αυτές δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και ευτυχώς, κινήσεις σαν και του Νταμπό προς τον Μπάσμπι τις απομακρύνουν και σκορπούν γαλήνη και ηρεμία στον αγνό αθλητισμό.
Αξίζει, λοιπόν, κάθε χειροκρότημα αυτή η αγκαλιά και αυτό το κουβάλημα του Νταμπό.
Γιατί μας δίνει ελπίδα πως κάπως έτσι θα περάσει το μήνυμα του ευ αγωνίζεσθαι και στη νέα γενιά του αθλητισμού.
Με πρώτες λέξεις το φιλότιμο και την ανθρωπιά.
Δείτε σχετικές αναρτήσεις για το σπουδαίο στιγμιότυπο:
Sportsmanship personified.
Braima Suncar Dabo🇬🇼 helps Jonathan Busby🇦🇼 in the men’s 5000m heats.#WorldAthleticsChamps pic.twitter.com/nc3DuCqbmY
— IAAF (@iaaforg) 27 Σεπτεμβρίου 2019
this happened at today’s #IAAFDoha2019 World Championships. A heat in the men’s 5,000 metres.
Dabo – Guinée Bissau helps Jonathan Busby – Aruba.
👍😁 pic.twitter.com/SUjxUPNEOi— Fonsos (@Fonsos) 27 Σεπτεμβρίου 2019
Επιμέλεια: Γιάννης Στιβακτάς
