Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει για τον Στέφανο Ευαγγέλου και την από εδώ και πέρα πορεία του νεαρού στόπερ στον Παναθηναϊκό.
Από τον καιρό που ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Στέφανο Ευαγγέλου (Ιούλιος 2015) με μεταγραφή από τις ακαδημίες του Πανιωνίου, ακούγαμε πολλά. Ο νεαρός στόπερ ήταν, σύμφωνα με όσους τον είχαν δει στα τμήματα υποδομής των κυανέρυθρων αλλά και στις μικρές εθνικές ομάδες (αρχηγός σε όλες), ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ελλάδας και από τους πιο ελπιδοφόρους αμυντικούς που διέθετε η χώρα μας.
Ο άνθρωπος που τον είχε ανακαλύψει, ο Γιάννης – Εβανς Παυλόπουλος (ο οποίος ήταν αντίθετος με τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό), παλιός ποδοσφαιριστής και νυν διευθυντής ακαδημιών του Πανιωνίου, έκανε λόγο για τον “νέο Μανωλά”, όταν τον Δεκέμβριο του 2015 ο πρώην προπονητής του Παναθηναϊκού, Αντρέα Στραματσόνι, αποφάσισε να τον προωθήσει στην πρώτη ομάδα. Στη συνέχεια, βέβαια, ο νεαρός άσος δεν πήρε ευκαιρίες. Έχοντας μπροστά του Μολέδο, Τελάντερ, Σάμπα, Κουτρουμπή και Ιβανόφ, ο Ευαγγέλου έπαιζε με την U20 και έμπαινε στην αποστολή σε κάποια ματς Κυπέλλου.
Ο γεννημένος στις 12 Μαϊου του 1998 ποδοσφαιριστής έδειξε, πια, τα πρώτα δείγματα γραφής στο “τριφύλλι”. Λόγω συνθηκών, αλλά και έπειτα από απόφαση του νέου προπονητή, Μαρίνου Ουζουνίδη, πήρε την ευκαιρία του και αγωνιζόμενος σε τρία σερί παιχνίδια με Κισσαμικό, ΑΕΚ και Πλατανιά εμφανίζεται όλο και καλύτερος. Δυναμικός, προσεκτικός, με πάθος και τσαμπουκά στο παιχνίδι του, αποφεύγοντας τις περιττές ενέργειες και με 2-3 λάθη συνολικά, τα οποία είναι λογικό να γίνουν. Στα παιχνίδια που έχει αγωνιστεί, όσο περνούσαν τα λεπτά, άλλο τόσο έπαιρνε και αυτοπεποίθηση ο 18χρονος άσος. Κάτι που φαινόταν ξεκάθαρα στις κινήσεις του. Το… ψάρωμα των πρώτων λεπτών και η “κρυάδα” άρχισε να φεύγει, το χειροκρότημα του κόσμου σε κάθε κεφαλιά, κάθε δυναμική κίνηση στην μπάλα, κάθε τάκλιν και κόψιμο, έδινε “φτερά” στον νεαρό, που, πλέον, πρέπει να αναγνωρίζεται ως ισότιμο μέλος της ομάδας του Παναθηναϊκού.
Τα πρώτα δείγματα είναι άκρως θετικά, όπως και το πρόσημο για τον ποδοσφαιριστή. Ακόμη, όμως, είναι πολύ νωρίς. Κατανοητή η δίψα του κόσμου να δει μικρούς Έλληνες, προερχόμενους από ακαδημίες, να αγωνίζονται, αλλά με μια τσεκουριά δεν κόβεται το κούτσουρο. Χρειάζονται πολλές ακόμη, κάτι που γνωρίζει πρώτος απ’ όλους ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να κάψει το… χαρτί του Ευαγγέλου. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει στις τάξεις του έναν εξαιρετικό αμυντικό (του λείπει μόνο το μπόι), με πολλά περιθώρια βελτίωσης και με όλο το μέλλον μπροστά του. Γι’ αυτόν τον ποδοσφαιριστή απαιτείται σωστή διαχείριση. Ούτε στη… ναφθαλίνη πρέπει να μπει ο ποδοσφαιριστής, ούτε, ξαφνικά, να γίνει βασικός και αναντικατάστατος. Απαιτείται συντηρητική αντιμετώπιση της όλης κατάστασης, προκειμένου άπαντες να βγουν κερδισμένοι. Και ο ποδοσφαιριστής, και ο Παναθηναϊκός, και το ελληνικό ποδόσφαιρο…
Πηγή: sport-fm.gr
