Δεν ξεχνάει τις στιγμές του στον Παναθηναϊκό ο Κώστας Αποστολάκης.
Μπορεί ο 20χρονος οπισθοφύλακας (γεννημένος στις 28/5/1999) να υπέγραψε στον ΑΠΟΕΛ, ωστόσο δεν ξεκολλάει το μυαλό του από τους “πράσινους”.
Σε σημερινή του συνέντευξη στο SDNA.gr, αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια για το “τριφύλλι”, ενώ αποκάλυψε κάποια ενδιαφέροντα πραγματάκια σχετικά με το σίριαλ αποχώρησης του.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Πότε έκανες τις πρώτες σου προπονήσεις με την πρώτη ομάδα;
“Τον Μάρτιο του 2018 ο κ. Ουζουνίδης με τον κ. Κόλα με επέλεξαν και έκανα τις πρώτες μου προπονήσεις. Το συναίσθημα να κάνεις προπόνηση με την πρώτη ομάδα του Παναθηναϊκού ήταν απίστευτο.
Δεν μπορώ να στο περιγράψω. Σκεφτόμουν ότι παίζω σε ένα σύλλογο με μεγάλη ιστορία και βαριά φανέλα, στον οποίον έπαιξε και ο πατέρας μου. Μάλιστα την χρονιά εκείνη πήγα και σε κάποιες αποστολές, αλλά δεν πρόλαβα να παίξω.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης και το επιτελείο του με ανέβασαν στην πρώτη ομάδα και μου έδωσαν την ευκαιρία”.
Ο Μαρίνος Ουζουνίδης ήταν ο προπονητής που σε ανέβασε στην πρώτη ομάδα όπως είπες. Θυμάσαι κάτι που να σου είπε τότε κατ΄ ιδίαν που να σου έχει μείνει χαραγμένο;
“Ο κ. Ουζουνίδης επέμενε να δουλεύω έξτρα μετά την προπόνηση σε κάποια κομμάτια που χρειαζόμουν βελτίωση. Το θυμάμαι χαρακτηριστικά αυτό. Επίσης ήταν σημαντικό ότι με έκανε να νιώθω ότι είμαι ενεργό μέλος της ομάδας. Μου έδινε το ερέθισμα ή αλλιώς το παραπάνω κίνητρο για να προσπαθήσω”.
Τη σεζόν 2017-18 υπήρξαν διάφορες αναταραχές στον σύλλογο. Πως βιώσατε εσείς από μέσα όλη αυτή την “κρίση”;
“Είναι δύσκολο να σου πω, καθώς στην ηλικία που ήμασταν δεν ασχολούμασταν τόσο με αυτά αλλά στο μυαλό μας είχαμε μόνο να παίξουμε. Βέβαια, θυμάμαι ότι μου φαινόταν περίεργο να βλέπω την ομάδα έτσι.
Εγώ λόγω της επαφής που είχα με το ποδόσφαιρο και τον Παναθηναϊκό, λόγω της οικογένειας μου, είχα συνηθίσει την ομάδα να κάνει πορείες και αυτό που έβλεπα από μέσα διέφερε κατά πολύ.
Εμείς πηγαίναμε τότε σχολείο και δεν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του προβλήματος. Το μόνο που μας ένοιαζε ήταν το γεγονός ότι προπονούμαστε με την πρώτη ομάδα”.
Φεύγει ο Μαρίνος Ουζουνίδης και έρχεται ο Γιώργος Δώνης. Πρώτη προετοιμασία πως ήταν τα πράγματα;
Η πρώτη μου προετοιμασία θα την θυμάμαι για όλη μου την ζωή. Ήταν πολύ περίεργο γιατί έκανες προπόνηση με πολύ καλούς παίκτες, όπως οι Κουρμπέλης, Διούδης και Κολοβέτσιος. Παίκτες που έπαιζαν στην Εθνική Ελλάδος. Παίκτες που παλαιότερα τους έβλεπες στην τηλεόραση. Εκεί λες “ώπα κάτι γίνεται”.
Βέβαια, τότε στην προετοιμασία αυτή πήγαμε πολλά παιδιά από την ακαδημία, πράγμα που δεν περιμέναμε να συμβεί. Σημαντικό ρόλο στο να προσαρμοστούμε γρήγορα έπαιξαν οι “μεγαλύτεροι”. Τα πιο έμπειρα παιδιά ήταν πολύ κοντά μας, πράγμα που μας βοήθησε στο να γίνουμε… ένα με την ομάδα πιο γρήγορα.
Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η πρώτη χρονιά ήταν τόσο πετυχημένη. Οι “μικροί” δέσαμε με τους μεγάλους και φτιάξαμε ένα πολύ καλό συνόλο.
Σ΄ αυτή την προετοιμασία μάλιστα άλλαξα και θέση, καθώς στην ακαδημία αγωνιζόμουν ως χαφ ενώ με τον κ. Δώνη άρχιζα να παίζω ως δεξί μπακ.
Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας προσπάθησα να μάθω τη θέση, παίζοντας μάλιστα και σε κάποια φιλικά εκεί. Ο κύριος Δώνης με βοήθησε πάρα πολύ στο να τη μάθω, δίνοντας μου συμβουλές μαζί με το επιτελείο του μετά το τέλος της κάθε προπόνησης”.
Το γεγονός ότι εκείνη τη χρονιά ήσασταν τόσα νεαρά παιδιά στην ομάδα . Αυτό το βλέπατε σαν μια ευκαιρία ή νιώθατε ένα… βάρος;
“Αυτό που σκεφτήκαμε τότε ήταν ότι είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε σε ένα μεγάλο σύλλογο και να αρπάξουμε από τα μαλλιά τις ευκαιρίες που θα μας δοθούν και να αναδειχθούμε. Υπήρχε μεγάλος ενθουσιασμός μόνο για το γεγονός ότι παίζεις για τον Παναθηναϊκό, ότι φοράς αυτή τη φανέλα.
Στην αρχή ειδικά ζούσαμε το όνειρο μας. Αφού περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα συνειδητοποιείς το… βάρος και τις λεγόμενες “υποχρεώσεις”. Κάναμε ένα εκπληκτικό ξεκίνημα τότε, που ίσως ούτε εμείς οι ίδιοι δεν το πιστεύαμε.”
Πως λειτουργούσαν τα δημοσιεύματα που έφταναν στα αυτιά σας τότε, τα οποία έλεγαν ότι ο Παναθηναϊκός είναι φαβορί για να υποβιβαστεί;
“Επειδή βλέπαμε τον τρόπο που δουλεύαμε, τις δυνατότητες που είχαμε θεωρώ ότι κανείς δεν είχε καν στο μυαλό του ότι υπήρχε κίνδυνος υποβιβασμού.
Φυσικά δεν περιμέναμε να κάνουμε τέτοια εκκίνηση. Από κει και έπειτα το πράγμα πήγαινε… μόνο του. Στον δεύτερο γύρο τότε κάναμε μία… κοιλιά αλλά αυτό ήταν απόλυτα λογικό. Βλέπεις ομάδες όπως η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα να κάνει… κοιλιά πόσο μάλλον μια άπειρη ομάδα.”
Θεωρείς ότι αυτός ο ενθουσιασμός λόγω της ηλικίας σας και αυτό που λέμε “άγνοια” σας βοήθησε στο να κάνετε αυτή την πορεία την πρώτη χρονιά;
“Δεν θεωρώ ότι αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο. Εγώ πιστεύω ότι ήταν πολύ σημαντικό το γεγονός ότι ήμασταν μια νεανική ομάδα , με πολλά τρεξίματα και με αρκετή ποιότητα. Επίσης είχαμε δουλέψει πολύ καλά, καταλαβαίναμε ότι μας πιστεύει ο προπονητής, οπότε μπαίναμε και τα δίναμε όλα.
Δεν είχαμε άγχος και παίζαμε απελευθερωμένα, πράγματα που φαινόντουσαν στον αγωνιστικό χώρο. Μην ξεχνάς τι χρονιά έκανε ο Γιάννης Μπουζούκης για παράδειγμα”.
Ο Γιώργος Δώνης τι σας έλεγε τότε;
“Μετά από τα θετικά αποτελέσματα ο κόουτς ήταν εκεί για να… προσγειώσει όσους πήγαιναν να χάσουν τον… έλεγχο. Ήταν πολύ σωστός απέναντι σε όλους μας.
Εκανε την κατάλληλη διαχείριση. Ήμασταν και ακόμα είμαστε πολύ ενωμένοι μεταξύ μας, σαν μια γροθιά. Αυτό θεωρώ ότι αποτέλεσε και αποτελεί τη μισή επιτυχία για την ομάδα. Τα αποδυτήρια βγάζουν υγεία και αυτό είναι πολύ σημαντικό”.
Πως ένιωσες όταν ήρθε ο προπονητής και σου είπε ότι θα κάνεις το ντεμπούτο σου στο ματς με τον Παναιτωλικό; Πως έζησες αυτή την πρώτη σου εμπειρία σε επίσημο αγώνα;
“Μόλις το άκουσα ένιωσα μεγάλο ενθουσιασμό για το γεγονός ότι θα έκανα το επαγγελματικό μου ντεμπούτο στην πόλη από την οποία κατάγομαι. Το ματς μάλιστα τελειώνει ονειρικά καθώς κερδίζουμε με δικιά μου ασίστ. Μπορώ να πω ότι το ντεμπούτο μου ήταν όπως το είχα φανταστεί”.
Πως διαχειρίστηκες μετά το ματς αυτό τον ντόρο που έγινε γύρω από το όνομα σου; Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί στην ηλικία σου να το διαχειριστεί όλο αυτό;
“Μπορώ να πω ότι στο κομμάτι αυτό έχω ένα παραπάνω αβαντάζ, καθώς είχα και την καθοδήγηση του πατέρα μου, ο οποίος έκανε την ίδια δουλειά. Δεν έχασα ποτέ τον έλεγχο. Ο πατέρας μου ήταν και είναι πάντα δίπλα μου για να μου δίνει τις κατάλληλες συμβουλές”.
Ποια είναι η γνώμη σου για τον Γιώργο Δώνη και για την πορεία του στον Παναθηναϊκό;
Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται (σ.σ. γέλια), γιατί είμαστε πάρα πολύ κοντά όλοι με τον κύριο Δώνη. Με αυτόν έκανα τον πρώτο μου ντεμπούτο και του χρωστάω πολλά. Πιστεύω ότι έχει κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά. Έχει βοηθήσει πολύ τόσο τους μικρούς όσο και τους μεγάλους.
Η ομάδα έχει βελτιωθεί πολύ, πράγμα που φαίνεται ξεκάθαρα στο γήπεδο. Εχουμε κάνει βήματα μπροστά και θεωρώ ότι θα πρέπει για το καλό της ομάδας να συνεχίσει νε βρίσκεται στον πάγκο της.
Ο κύριος Δώνης είχε σωστή αντιμετώπιση απέναντι μου και με βοήθησε να μάθω πολλά, που αυτό είναι το σημαντικό στην ηλικία που βρίσκομαι”.
Ο Παναθηναϊκός για πολλά χρόνια αδικείται από τη διαιτησία, κάτι που είδαμε και φέτος. Ποια είναι η άποψη σου γι΄ αυτό;
“Σίγουρα κάποια λάθη είναι ανθρώπινα. Πολλές φορές όμως προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τους διαιτητές για κάποια λάθη, αλλά δεν μπορούμε. Είναι πολύ άσχημο να ξέρεις ότι όσο και καλά να παίξεις, κάποιος μπορεί να σου στερήσει τη χαρά.
Αυτό το πράγμα σε εκνευρίζει. Το είδαμε και φέτος σε 2-3 ματς. Εγω δεν θέλω να πω κάτι πάνω σ΄ αυτό αλλά σκέψου ακόμα και ο προπονητής μας που είναι ήρεμος άνθρωπος… ξέσπασε”.
Πως καταφέρνατε όλο αυτό να μην σας χαλάει την ηρεμία; Τι λέγατε στα αποδυτήρια για να παραμείνετε συγκεντρωμένοι;
“Οι αρχηγοί μας έλεγαν συνέχεια πως ότι και να γίνει θα πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι στο στόχο μας.
Το ξέραμε πάντα ότι τα πράγματα μπορεί να είναι περίεργα. Μας έλεγαν πάντα να δίνουμε το 100%. Να σου πω και κάτι ακόμα, αν κάτι δεν περνάει από το χέρι σου δεν μπορείς να κάνεις και πολλά”.
Θέλω να σε πάω σε ένα άλλο κομμάτι που αφορά τις συζητήσεις που έκανες με την ομάδα για την παραμονή σου. Πότε έκανες τις πρώτες επαφές σου;
“Απ΄ ότι θυμάμαι μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις που αφορούσαν την ανανέωση του συμβολαίου μου. Τότε μου έγινε μια πρόταση, η οποία θεώρησα ότι δεν με ικανοποιεί.
Μετά το Δεκέμβριο δεν υπήρχε κάποια άλλη πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Μετά μου ήρθαν διάφορες προτάσεις από το εξωτερικό και από το ΑΠΟΕΛ”.
Είχες κάποια επαφή με τον Τσάβι Ρόκα εσύ απευθείας για το θέμα της /ανανέωσης;
“Όχι εγώ δεν είχα άμεση επαφή. Αυτά τα είχαν αναλάβει άλλοι. Εγώ μίλησα με τον κ. Δώνη και του είπα και τη δική μου πλευρά σε όλο αυτό το θέμα. Ο κόουτς με πίστευε και η αλήθεια είναι ότι επιθυμούσε την παραμονή μου. Δεν έχω κανένα παράπονο από τον κόουτς”.
Γιατί επέλεξες να συνεχίσεις την καριέρα σου στον ΑΠΟΕΛ;
“Με το που είδα την πρόταση του ΑΠΟΕΛ πείστηκα ότι πρέπει να συνεχίσω εκεί. Όχι μόνο από θέμα οικονομικής άποψης, αλλά γενικότερα το πλάνο που μου έδειξαν μου άρεσε πολύ.
Ο ΑΠΟΕΛ είναι μια μεγάλη ελληνική ομάδα. Παίζει στην Ευρώπη, παίρνει τίτλους και έχει φοβερό κόσμο. Η καλύτερη για να κάνω μια καριέρα και να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση είναι ο ΑΠΟΕΛ. Ένιωσα ότι με πιστεύουνε και γι΄ αυτό έκανα αυτή την κίνηση”.
Φεύγεις στεναχωρημένος από τον Παναθηναϊκό;
“Τα συναισθήματα μου να σου πω την αλήθεια είναι ανάμεικτα. Είναι δύσκολο να φεύγεις από μία ομάδα στην οποία έχεις μεγαλώσει. Με στεναχωρεί το γεγονός ότι χάνω αυτό το υγιές κλίμα των αποδυτηρίων. Με τα παιδιά είχαμε δεθεί πολύ.
Από την άλλη είμαι χαρούμενος για το γεγονός ότι πηγαίνω σε μία εξίσου μεγάλη ομάδα, για το ότι θα παίξω στην Ευρωπή και φυσικά επειδή ανοίγει μια νέα σελίδα στην καριέρα μου”.
Ο πατέρας σου τι συμβουλή σου έδωσε σχετικά με την ανανέωση του συμβολαίου σου;
“Ο πατέρας μου το μόνο που μου είπε είναι να κάνω ότι λέει η καρδιά μου. Να κάνω αυτό που εγώ πιστεύω ότι είναι καλύτερο για την καριέρα μου. Εγώ λοιπόν έπραξα αυτό που είναι καλύτερο για την καριέρα μου, δηλαδή να πάω στο ΑΠΟΕΛ”.
Πέρα από τον ΑΠΟΕΛ είχες άλλες προτάσεις;
“Είχα προτάσεις από Αυστρία , Σκωτία και από την Ουγγαρία πέρα από το ΑΠΟΕΛ”.
Ποια είναι τα όνειρα που έχεις από δω και πέρα ως παίκτης του ΑΠΟΕΛ;
“Θέλω και πιστεύω ότι θα βοηθήσω τον ΑΠΟΕΛ. Θα κάνω τα πάντα για αρπάξω από τα… μαλλιά τις ευκαιρίες που θα μου δοθούν. Θέλω να κάνω βήματα μπροστά στην καριέρα μου και να κατακτήσω ένα τίτλο με τον ΑΠΟΕΛ. Επίσης θέλω να δείξω σε όλους ότι αξίζω”.
Τι σημαίνει ο Παναθηναϊκός για σένα;
“Με τον Παναθηναϊκό μεγάλωσα σαν παιδί και ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά. Ο Παναθηναϊκός είναι ένας μεγάλος σύλλογος, ο οποίος βρίσκεται σε μια… ύφεση τα τελευταία χρόνια.
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους, το ίδιο ισχύει και στον Παναθηναϊκό. Ελπίζω και εύχομαι αυτή η επάνοδος να μην αργήσει. Επίσης εύχομαι να μην γίνουν τα λάθη του παρελθόντος”.
Που ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
‘Ποδόσφαιρο ξεκίνησα να παίζω στο Ανυφί στο Ναύπλιο. Ο λόγος που συνέβη αυτό ήταν ότι κατεβαίναμε πολύ συχνά κάτω, καθώς ο πατέρας μου είχε εκεί τις επιχειρήσεις του. Στη συνέχεια πήγα στη Νίκη Αλίμου. Εκεί πήγα από μικρή ηλικία και ουσιαστικά ήταν το σκαλοπάτι μου για να πάω στον Παναθηναϊκό. Στον Παναθηναϊκό πήγα σε ηλικία 15 ετών”.
Το 2014 πας στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Ήταν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα; Πως το έβλεπες εσύ σε εκείνη την ηλικία;
“Σίγουρα όταν σε επιλέγουν από μία ακαδημία για να πας σε μία μεγάλη ομάδα είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Ξεκίνησα με την U-17, με τα μεγαλύτερα παιδιά και πολλούς απ΄ αυτούς τους έχω και συμπαίκτες στην πρώτη ομάδα.
Όπως τον Μπουζούκη. Θέλω να πω ότι μόνο καλές αναμνήσεις έχω από το πέρασμα μου από την ακαδημία του Παναθηναϊκού”.
Υπάρχει κάποια στιγμή που να θυμάσαι και να ξεχωρίζεις;
“Θυμάμαι όταν ήμουν στην U-17 και παίζαμε με την ΑΕΚ για να πάρουμε το εισιτήριο για το Final-4 που γινόταν. Στο ματς εκείνο είχα κάνει χατ-τρικ, είχαμε κερδίσει με 3-2. Τότε είχα προπονητή στη ομάδα τον κύριο Φραντζέσκο. Επίσης όταν ήμουν στην U-20 θυμάμαι ότι φτάσαμε πολύ κοντά δύο φορές στο να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα.
Στο σημείο αυτό θέλω να πω και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους προπονητές που είχα στις ακαδημίες της ομάδας, διότι με βοήθησαν πολύ στο να εξελιχθώ”.
