Τους λάτρεψαν, τους μίσησαν και τους… λάτρεψαν αυτοί που τους μίσησαν. Θεοί, με διαφορετικούς πιστούς, λατρεμένοι σε διαφορετικούς ναούς. Δείτε παρακάτω μερικούς από τους μεγαλύτερους “προδότες” στην ιστορία του ποδοσφαίρου
Αναλυτικά:
1. Ματιέ Βαλμπουενά (από την Μαρσέιγ στην Λιόν)
Το πιο πρόσφατο από τα παραδείγματα “προδοτών”. Ο Βαλμπουενά πέρασε μια οκταετία στη Μαρσέιγ, με την οποία κατέκτησε τίτλους κι έφτιαξε όνομα. Το περσινό καλοκαίρι η Ντιναμό Μόσχας έδωσε γη και ύδωρ για να τον αποκτήσει, με τους οπαδούς της Μαρσέιγ να τον αποχαιρετούν θερμά. Όμως, φέτος το καλοκαίρι, ο Γάλλος διεθνής αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα, αλλά για τη Λιόν αυτή φορά. Όπως ήταν φυσικό, το ένθερμο κοινό της Μαρσέιγ, αντέδρασε έντονα στην κίνηση αυτή και στο πρόσφατο ματς των δύο ομάδων, έφτασε στο σημείο να διακόψει το ματς για μεγάλο χρονικό διάστημα.
2. Μάριο Γκέτσε (από την Ντόρτμουντ στην Μπάγερν Μονάχου)
Όντας μέλος της χρυσής φουρνιάς του Γιούργκεν Κλοπ στην Ντόρτμουντ, ο Μάριο Γκέτσε είχε προτάσεις από πολλές ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά το καλοκαίρι του 2013 επέλεξε να πάει στη μισητή αντίπαλο των Βεστφαλών, την Μπάγερν Μονάχου. Όπως ήταν φυσικό τα κοινό της Ντόρτμουντ τον υποδέχτηκε με ύβρεις και απειλές στο “Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ”.
3. Άσλεϊ Κόουλ (από την Άρσεναλ στην Τσέλσι)
Ο Άσλεϊ Κόουλ ήταν γέννημα θρέμμα των ακαδημιών της Άρσεναλ, με την οποία στις αρχές τις δεκαετίας του 2000 έκανε παπάδες. Ο Κόουλ θεωρούταν και ήταν, ένα από τα καλύτερα αριστερά μπακ στον κόσμο και οι οπαδοί της Άρσεναλ τον λάτρευαν. Η αγάπη όμως από το μίσος δεν απέχει και πολύ κι έτσι η οργή των οπαδών της Άρσεναλ ξεχείλισε το καλοκαίρι του 2006, όταν και ο Άγγλος διεθνής, πίεσε για τη μεταγραφή του στην Τσέλσι, την οποία και τελικά πέτυχε. Το “τσακάλι” μετά από ένα επιτυχημένο πέρασμα από το “Ολντ Τράφορντ” (2007-2009), αποφάσισε να μετακομίσει λίγο πιο δίπλα στο “Έτιχαντ”, λόγο των κακών σχέσεών του με τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτή η κίνηση του δεν άρεσε στον κόσμο των “κόκκινων διαβόλων” και από την ημέρα εκείνη έγινε “persona non grata” για εκείνους.
4. Λουίς Φίγκο (από την Μπαρτσελόνα στην Ρεάλ Μαδρίτης)
Ο Πορτογάλος σταρ θεωρείται από πολλούς ο μεγαλύτερος προδότης στην ιστορία του αθλήματος. Για μια πενταετία (1995-2000), έβγαλε μάτια στο “Καμπ Νου”, λατρεύτηκε και έγινε σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Μπαρτσελόνα. Οι ίδιοι οπαδοί, θα τον υποδέχονταν με μπουκάλια, αναπτήρες ακόμη και με ένα κεφάλι γουρουνιού, στην επιστροφή στο “Καμπ Νου” με τη φανέλα της Ρεάλ. Αναμφίβολα η μεταγραφή του από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ, το καλοκαίρι του 2000, θεωρείται από τις πιο πολύκροτες, με τον τότε νεοεκλεγέντα πρόεδρο της «Βασίλισσας της Ευρώπης» Φλορεντίνο Πέρεθ, να πετυχαίνει το ακατόρθωτο.
5. Γιόχαν Κροϊφ (από τον Άγιαξ στην Φέγενορντ)
Ο μεγαλύτερος (ίσως) Ευρωπαϊος ποδοσφαιριστής στην ιστορία ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά στον Άγιαξ από το 1964 μέχρι το 1973 κι εκεί επέστρεψε το 1981 για να κλείσει την καριέρα του. Δυο χρόνια μετά όμως, κι ενώ η διοίκηση δεν του πρότεινε ανανέωση συμβολαίου, αποφασίζει να κλείσει αλλού την καριέρα του. Στη μισητή αντίπαλο του “Αίαντα”, στη Φέγενορντ. Την πρώτη του σεζόν στη Φέγενορντ μάλιστα, η ομάδα κατέκτησε το πρώτο της νταμπλ μετά από 15 χρόνια. Πάντως, πολύ λίγοι είναι οι φίλοι του Άγιαξ που τον θεωρούν ακόμη προδότη, καθώς ο Κρόιφ είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στην ιστορία του “Αίαντα”.
6. Κλάρενς Ζέεντορφ (από την Ίντερ στην Μίλαν)
Μετά από μια πολύ επιτυχημένη καριέρα με Άγιαξ και Ρεάλ, ο Ολλανδός μέσος υπογράφει το 1999 στην Ίντερ. Αγωνίζεται με τους “Νερατζούρι” για δύο χρόνια και με τα δύο τρομερά γκολ που πετυχαίνει στο 2-2 ενάντια τη Γιουβέντους τον Μάρτιο του 2002 γίνεται αντικείμενο λατρείας από τους φιλάθλους. Όχι όμως για πολύ. Λίγους μήνες αργότερα μετακομίζει στην άλλη άκρη της πόλης και στην αιώνια αντίπαλο Μίλαν με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να είναι κόκκινο πανί για τους φιλάθλους της Ίντερ.
7. Κάρλος Τέβεζ (από την Γιουνάιτεντ στην Σίτι)
Τον Αύγουστο του 2007, ο Τέβεζ υπογράφει συμβόλαιο με τους “Κόκκινους Διαβόλους”, όμως γρήγορα οι σχέσεις του με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον αλλά και με τη διοίκηση της ομάδας φτάνουν σε οριακό σημείο, με αποτέλεσμα ο Αργεντινός στράικερ να οδηγηθεί στην πόρτα της εξόδου. Ο “Καρλίτο” όμως δεν το αφήνει έτσι και υπογράφει με την “άσπονδη” συμπολίτισσα Σίτι. Στις 19 Ιανουαρίου του 2010 ο Τέβεζ σκοράρει δις απέναντι στην πρώην ομάδα του και πανηγυρίζει εν εξάλλω κατάσταση πικάροντας τους φίλους της Γιουνάιτεντ.
8. Γιώργος Δεληκάρης (από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό)
Μια από τις μετακομίσεις που θα μείνει σίγουρα στην ιστορία ήταν αδιαμφισβήτητα του Γιώργου Δεληκάρη. Ο τσακωμός του Δεληκάρη με τον Αϊδινίου το 1977 είχε ως αποτέλεσμα να του αφαιρέσουν το περιβραχιόνιο και μετέπειτα να φύγει από τον Ολυμπιακό για τον “αιώνιο” αντίπαλο. Ο Δεληκάρης επέστρεψε για πρώτη φορά στο “Καραϊσκάκης” ως αντίπαλος το Μάιο του ‘79, ως αρχηγός του Παναθηναϊκού! Αγωνίστηκε σε έξι παιχνίδια με την πράσινη φανέλα και πέτυχε ένα γκολ. Αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε για την επιλογή του.
9. Στίβεν Ντεφούρ (Από την Σταντάρ Λιέγης στην Άντερλεχτ)
Ο Ντεφούρ έφτιαξε το όνομα του όντας παίκτης της Σταντάρ Λιέγης από το 2006 ως το 2011. Μετά από ένα πέρασμα από την Πόρτο, αποφάσισε να επιστρέψει στο Βέλγιο, με τους οπαδούς της Άντερλεχτ να τον υποδέχονται με ένα εμετικό πανό, το οποίο έδειχνε το κομμένο κεφάλι του… Πραγματικά ανατριχιαστικό!
10. Αντώνης Νικοπολίδης (από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό)
Ο παλαίμαχος τερματοφύλακας φορούσε για 15 συναπτά έτη τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Το καλοκαίρι του 2004, κι ενώ δεν τα βρήκε με τη διοίκηση των “πρασίνων” για ανανέωση συμβολαίου, φοράει τα “ερυθρόλευκα” και γίνεται κόκκινο πανί για την “πράσινη” εξέδρα. Μάλιστα, είχε διαδοθεί η φήμη πως πριν τελειώσει το πρωτάθλημα είχε υπογράψει ήδη στον Ολυμπιακό και στη φιέστα του Παναθηναϊκού για την κατάκτηση του νταμπλ, αποδοκιμάστηκε έντονα. Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού τον θεωρούν έναν από τους μεγαλύτερους προδότες στην ιστορία του.
11. Λουϊς Ενρίκε (από την Ρεάλ Μαδρίτης στην Μπαρτσελόνα)
Ήταν ακόμη 19 χρονών όταν τον ανακάλυψαν οι υπεύθυνοι της Ρεάλ και η ομάδα τελικώς τον απέκτησε από τη Σπόρτινγκ Χιχόν. Με τους “Μερένχες” αγωνίστηκε σε 157 παιχνίδια από το ’91 μέχρι το ’96, όταν και τον ενημέρωσαν ότι το συμβόλαιό του δεν πρόκειται να ανανεωθεί και πως είναι ελεύθερος να βρει άλλη ομάδα. Έτσι οι “Μπλαουγκράνα” κινήθηκαν αστραπιαία και τον απέκτησαν με συνοπτικές διαδικασίες, με τον Ενρίκε να γίνεται πολύ γρήγορα σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων της Μπαρτσελόνα, ειδικά με τις εκπληκτικές εμφανίσεις του απέναντι στην πρώην ομάδα του.
12. Ρόμπιν Φαν Πέρσι (από την Γιουνάιτεντ στην Άρσεναλ)
Ήταν το αγαπημένο παιδί της εξέδρας στο “Εμιρέιτς” για μία οκταετία. Όταν όμως αποφάσισε να φύγει από την Άρσεναλ, η αγάπη μετατράπηκε σε θυμό. Το 2012 ο Φαν Πέρσι αποφάσισε να αποχωρήσει από το Λονδίνο και να μετακομίσει στο Μάντσεστερ, για λογαριασμό της Γιουνάιτεντ. Όπως υποστήριξε τότε ο Ολλανδός, αυτό το έκανε προκειμένου να κατακτήσει την Πρέμιερ Λιγκ. Και στο Ολντ Τράφορντ τα κατάφερε από την πρώτη του κιόλας σεζόν, με τον ίδιο να είναι και ο πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Το αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός ότι λίγες ώρες μετά, όταν ο Ολλανδός ντύθηκε με τα χρώματα των “Κόκκινων Διαβόλων”, οπαδοί της Άρσεναλ μαζεύτηκαν έξω από το “Εμιρέιτς” καίγοντας φανέλες του Ολλανδού επιθετικού ως ένδειξη του θυμού τους!
Πολλοί ακόμη άλλαξαν ποδοσφαιρική στέγη επιλέγοντας αυτή της μισητής αντιπάλου. Πολλοί θα το κάνουν και στο μέλλον. Αυτοί οι ποδοσφαιριστές για τους φιλάθλους ήταν και θα είναι “αιώνιοι προδότες”
