Περιπλανόμενος από μικρή ηλικία σε πολλές ακαδημίες ποδοσφαιρικών σωματείων, ο Κώστας Δουλγέρης ( γεννημένος στις 24/8/2000 στην Θεσσαλονίκη) φαίνεται πως βρήκε την δική του “γη της επαγγελίας” στην Ξάνθη, έχοντας την δυνατότητα πλέον, αλλά και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων που είναι γύρω του, να αναδείξει το ταλέντο του.
Στον ΠΑΟΚ δεν τον πίστεψαν, στον Ολυμπιακό, ίσως και να τον ξέχασαν μετά τα δοκιμαστικά που έκανε στον Πειραιά, στην Ξάνθη όμως, μία ομάδα που παραδοσιακά επενδύει στις ακαδημίες, τροφοδοτώντας το Ελληνικό ποδόσφαιρο με μεγάλους ποδοσφαιριστές, τον πίστεψαν από τον πρώτο αγώνα που τον είδαν και του έδωσαν την ευκαιρία να δείξει πως είναι και τι μπορεί να κάνει με την μπάλα στα πόδια του.
Αγωνίζεται πίσω από τον επιθετικό και τα καταφέρνει πολύ καλά τόσο στο σκοράρισμα όσο και στην δημιουργία τερμάτων. Ένα από τα δυνατά του σημεία είναι οι εκτελέσεις στημένων φάσεων. Ο 17χρονος Δουλγέρης μας μιλά στο talentabout.gr και μας συστήνεται…
Πώς ξεκίνησες να παίζεις ποδόσφαιρο;
Από μικρή ηλικία, από τα έξι μου, έβλεπα διάφορους ποδοσφαιρικούς αγώνες στην τηλεόραση και από περιέργεια, να δω αν θα μου άρεζε αυτό που βλέπω, ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο. Τελικά μπορώ να πω πως μου αρέσει.
Υπήρξε κάποιος από την οικογένεια σου που να σε στήριξε πιο πολύ στην προσπάθεια σου να ακολουθήσεις το όνειρο σου;
Ναι. Με τον παππού μου έπαιζα μπάλα. Ο θείος μου επίσης με βοήθησε πολύ. Αλλά μετά, μόλις ξεκίνησα να πηγαίνω σε αγώνες και να παίζω, με πήγαινε η γιαγιά μου στα γήπεδα. Αλλά σαν ιδέα, το ποδόσφαιρο μου το έμαθαν ο παππούς μου και ο θείος μου.
Ποια είναι τα χαρακτηρίστηκα εκείνα που σε διακρίνουν;
Πιστεύω ότι έχω κάποια καλά στοιχεία αλλά προσπαθώ μέσα από την καθημερινή δουλειά που κάνω και με την ομάδα αλλά και μόνος μου, να βελτιώνομαι συνεχώς.
To 2008 πήγες στις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Πώς βίωσες την εμπειρία αυτή;
Ο ΠΑΟΚ είναι μία πολύ καλή σχολή. Έμαθα πολλά πράγματα μέσα από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ. Με βοήθησαν στον τρόπο σκέψης μου αλλά και στο τακτικό κομμάτι.
Όταν ήσουν 12 χρονών, υπέστης λεκτική βία από φίλους του Άρη, όταν σε είχαν δει να φοράς φόρμα του ΠΑΟΚ. Πως αισθάνθηκες;
Δεν μπορούσα να καταλάβω και πολλά τότε. Στεναχωρήθηκα επειδή μου είπαν κάποια πράγματα που δεν μπορούσα να τα διαχειριστώ σε εκείνη την ηλικία που ήμουν. Πλέον το έχω ξεπεράσει.
To 2015 αποχωρείς από τον ΠΑΟΚ. Το γεγονός πως δεν σε πίστεψαν οι προπονητές σου εκεί, λέγοντας σου πως δεν μπορείς να εξελιχθείς περισσότερο, σε πείσμωσε για την συνέχεια;
Σίγουρα. Το διάστημα που ήμουν στον ΠΑΟΚ ήθελα να δείξω κάποια πράγματα που δεν μπόρεσα να τα δείξω. Μετά την αποχώρηση μου από τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ , κάθισα και σκέφτηκα κάποια πράγματα, έγινα καλά πρώτα από όλα με τον εαυτό μου, άρχισα να δουλεύω και πήγα στον Ερμή Καλαμαριάς. Εκεί, ο Πρόεδρος της ομάδας και οι προπονητές με βοήθησαν να ξεπεράσω ένα θέμα που είχα. Το ξεπέρασα εύκολα μπορώ να πω.
Είχες πρόταση από τον Ολυμπιακό αλλά επέλεξες τελικά την Ξάνθη. Γιατί;
Είχα πάει στον Ολυμπιακό, είχα περάσει από ένα τεστ δοκιμής και οι άνθρωποι που ήταν εκεί μου είχαν πει πως θα ήθελαν να με ξαναδούν, να με εντάξουν στην ομάδα. Μετά , γύρισα στην Θεσσαλονίκη, έκανα κάποιες προπονήσεις, και σε έναν αγώνα με την μικτή, με είδαν και άνθρωποι από την Ξάνθη και πως ήθελαν να πάω και εκεί. Έτσι, ανέβηκα στην Ξάνθη, μου άρεσε η δουλειά εκεί, είχε ωραίες εγκαταστάσεις και μπορούσες να δουλέψεις και να εξελιχτείς σας ποδοσφαιριστής. Επέλεξα λοιπόν την Ξάνθη, γιατί πίστεψα πως θα είχα περισσότερες διακρίσεις .
Φέτος κάνατε μία καλή σεζόν. Φτάσατε και στο Final-4 της Τρίπολης. Είσαι ικανοποιημένος, τόσο ομαδικά όσο και ατομικά, για την χρονιά που κάνατε;
Βέβαια. Όλα τα παιδιά βοήθησαν στο να φτάσουμε στο Final-4 της Τρίπολης. Οι προπονητές και όλοι οι άνθρωποι της Ξάνθης μας στήριξαν σε κάθε στιγμή, στις δύσκολες στιγμές, όταν δεν είχαμε ξεκινήσει πολύ καλά. Στην συνέχεια δεθήκαμε πιο πολύ σαν ομάδα, μας πίστεψαν όλοι στην ΠΑΕ μέσα και μπορέσαμε να φτάσουμε εκεί που φτάσαμε. Κάναμε καλά αποτελέσματα στα ντέρμπι, παραδείγματος χάρη με τον ΠΑΟΚ είχαμε 3 νίκες. Σε ατομικό επίπεδο, ναι, πήγα πολύ καλά. Έβαλα 16 γκολ, έβγαλα και 13 ασίστ. Μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένος.
Στον ημιτελικό με τον Αστέρα, προηγηθήκατε με δικό σου γκολ. Τι έφταιξε και δν καταφέρατε να κρατήσετε το 1-0 μέχρι το 90′;
Πιστεύω ότι οι ημιτελικοί αυτοί είναι παιχνίδια που δεν μπορούν να κρίνουν την πορεία μιας ομάδας και να δείξουν αυτό που έχει προετοιμάσει πιο πριν. Ήταν και θέμα τύχης. Ο Αστέρας έπαιζε και μέσα στην έδρα του, είχε την στήριξη από τον κόσμο του. Εμείς πήγαμε εκεί σαν να παίζουμε έναν απλό αγώνα, χωρίς το άγχος του ημιτελικού. Πιστεύω πως κρίθηκε στην διαδικασία των πέναλτι , που κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να γίνει. Δεν ήμασταν τόσο τυχεροί και προκρίθηκε ο Αστέρας.
Είσαι 17 χρονών και έπαιξες στην παράταση και στη διαδικασία των πέναλτι σε έναν ημιτελικό. Η πίεση μεγάλη. Πως διαχειρίστηκες τέτοια πίεση;
Σίγουρα ήταν δύσκολο. Υπήρξε πίεση, κούραση από τον χρόνο. Είχαμε στο μυαλό μας ότι το παιχνίδι μπορούσε να φτάσει σε παράταση και πέναλτι. Είναι μια διαδικασία που δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει.
Ποιόν Έλληνα και ξένο ποδοσφαιριστή έχεις ως πρότυπα;
