Η παράδοση της Λάρισας να γεννά σπουδαίους αμυντικούς ποδοσφαιριστές είναι γνωστή. Οι Μητσιμπόνας, Γκαλίτσιος (Γιάννης), Κολωμητρούσης, Νταμπίζας και Βενετίδης είναι απ’ αυτούς που κάνουν την φανέλα με το ” άλογο ” να είναι βαριά, σχεδόν ασήκωτη. Δεν παύει όμως να αποτελεί πρόκληση και να δίνει κίνητρο στους νέους να βαδίσουν στα χνάρια τους.
Ένας από αυτούς που έχει δεχθεί την πρόκληση και έχει βρει το κίνητρο από την παράδοση αυτή, είναι ο Χρήστος Καλούσης. Ο 19χρονος (γεννήθηκε το 1998) Λαρισαίος αμυντικός κατάφερε, μετά από επτά χρόνια αγωνιστικής δράσης στα τοπικά πρωταθλήματα του Θεσσαλικού κάμπου, να βρεθεί στην U20 της Λάρισας.
Ταχύς, γρήγορος στις επεμβάσεις του, αντίληψη του χώρου και η συγκέντρωση στο παιχνίδι του είναι από τα στοιχεία εκείνα που χαρακτηρίζουν το αγωνιστικό του προφίλ. Δεν επαναπαύεται όμως σ’ αυτά, κρατά χαμηλούς τόνους και δουλεύει σκληρά καθημερινά, γιατί το στοίχημα που έχει με τον εαυτό του είναι… μεγάλο!
Με αφορμή λοιπόν την ολοκλήρωση της πρώτης χρονιάς του στην U20 της ΑΕΛ, μας μιλά αποκλειστικά στο talentabout.gr για το πως βίωσε το ντεμπούτο του με την βυσσινή φανέλα. Ανατρέχει στο παρελθόν και μας εξιστορεί το πως έφτασε στους νέους της Λάρισας, θυμάται την διάκριση στα 18 του στην Α’ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος ενώ δεν ξεχνά κανέναν απ’ όσους τον βοήθησαν, με την οικογένεια του να είναι ο βράχος που τον στηρίζει.
Σε ποια ηλικία θυμάσαι τον εαυτό σου να παίζει ποδόσφαιρο και ποια ήταν η πρώτη σου ομάδα;
Θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει ποδόσφαιρο από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού με τους συμμαθητές μου στο προαύλιο του σχολείου. Σε ηλικία 11 χρονών ενσωματώθηκα και στην πρώτη ομάδα μου, την ακαδημία του Θόδωρου Βουτυρίτσα, ” Οι Ατρόμητοι “. Από μικρή ηλικία είχε μπει το ποδοσφαιρικό “μικρόβιο” μέσα μου. Ήταν αυτό που μου άρεσε περισσότερο από κάθε άλλο άθλημα να παίζω. Αξιοποιούσα τον χρόνο μου παίζοντας ποδόσφαιρο.
Ακαδημία οι “Ατρόμητοι”. Κατά πόσο διαμόρφωσες το αγωνιστικό σου προφίλ στην συγκεκριμένη ακαδημία;
Σίγουρα. Εκεί στην ακαδημία απέκτησα τις πρώτες μου βάσεις. Έλαβα τις πρώτες μου συμβουλές-οδηγίες από τους προπονητές, τις οποίες τηρώ μέχρι και σήμερα. Η Ακαδημία αυτή είναι η βάση μου. Είναι ισχυρή η βάση που έχω.
Αγωνίζεσαι κυρίως ως δεξιός κεντρικός αμυντικός. Πως προέκυψε αυτή η θέση;
Αρχικά ξεκίνησα να αγωνίζομαι ως αμυντικό χαφ τα πρώτα χρόνια, αλλά στην συνέχεια οι προπονητές που είχα στην ακαδημία με εμπιστεύτηκαν στην θέση του κεντρικού αμυντικού, βλέποντας και τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο παιχνιδιού που είχα και έχω μέχρι σήμερα.
Δήμητρα Γιάννουλης. Μόλις στα 16,5 σου χρόνια καλείσαι να αγωνιστείς στην Α’ κατηγορία του τοπικού της Λάρισας στην ομάδα της Δήμητρας. Ένιωθες τον εαυτό σου έτοιμο για κάτι τέτοιο;
Κάτι τέτοιο για μένα ήταν μια μεγάλη πρόκληση, καθώς ήμουν σε μικρή ηλικία και θα έπρεπε να ανταγωνιστώ αρκετά μεγαλύτερους ηλικιακά και πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές από εμένα. Έτσι, αν και δεν ένιωθα και πολύ έτοιμος, το είχα βάλει στόχο να τα καταφέρω και να φανώ αντάξιος των συνθηκών, και δόξα το Θεό πιστεύω ότι τα κατάφερα καλά.
Η εμπιστοσύνη που σου έδειξαν οι διοικούντες της ομάδας αλλά και ο προπονητής, ήταν το κίνητρο να πιστέψεις στον εαυτό σου και να τους δικαιώσεις ή είχες άγχος και πίεση για να ανταπεξέλθεις στην Α κατηγορία;.
Η διοίκηση και οι προπονητές μου με έκαναν να πιστέψω στον εαυτό μου. Βέβαια αξίζει να αναφέρω πως είχα μία μεγάλη υποστήριξη μέσα στο γήπεδο από τον συμπαίκτη μου και έμπειρο αμυντικό, Θοδωρή Εμμανουήλ. Με αυτές τις βοήθειες που είχα λοιπόν και χωρίς άγχος και πίεση, ανταπεξήλθα στις απαιτήσεις και πιστεύω ότι τους δικαίωσα για την ευκαιρία που μου έδωσαν.
Στην δεύτερη χρονιά σου στην Δήμητρα Γιάννουλης, αρχίζεις και αποκτάς πιο ενεργό ρόλο στην ομάδα, παίρνεις ευκαιρίες, με αποτέλεσμα στο τέλος της σαιζόν να επιλέγεσαι στους καλύτερους αμυντικούς του πρωταθλήματος. Πως αντέδρασες και πως διαχειρίστηκες αυτήν την επιτυχία σου;
Σίγουρα ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Με έκανε ιδιαίτερα χαρούμενο και αυτό που ένιωσα περισσότερο ήταν μια μεγάλη ικανοποίηση γιατί οι κόποι μιας ολόκληρης χρονιάς δικαιώθηκαν με αυτό το επίτευγμα. Παρόλα αυτά είχα και έχω το κεφάλι χαμηλά και συνεχίζω να δουλεύω σκληρά καθημερινά για το καλύτερο.
Είναι δύσκολο το πρωτάθλημα στην Α’ κατηγορία της Λάρισας;
Ναι. Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα και πιστεύω πως είναι μία από τις κατηγορίες που έχουν το πιο καλό ποδόσφαιρο, με μεγάλους και έμπειρους παίκτες και ιδιαίτερα σε μία τέτοια θέση (του αμυντικού) που απαιτούσε περισσότερη συγκέντρωση και δουλειά.
Πλέον βρίσκεσαι στην U20 της Λάρισας. Πως πραγματοποιήθηκε αυτή η μεταγραφή σου;
Αυτή η μεταγραφή ολοκληρώθηκε με την συνάντηση που είχα με τον προηγούμενο προπονητή της U20, τον κ. Σάκη Αναστασιάδη, ο οποίος με γνώριζε από τα προηγούμενα χρόνια και ήθελε να ενταχθώ στην ομάδα της ΑΕΛ, αφού πρώτα είχε προηγηθεί η εκτίμηση για τις δυνατότητες μου από τον προπονητή κ. Κώστα Κατσάρα, ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λάρισας. Έτσι λοιπόν πήγα στην ομάδα.
Ποιοι άνθρωποι ήταν αυτοί που πίστεψαν σε εσένα από την αρχή της ποδοσφαιρικής σου πορείας για να φτάσεις σήμερα να αγωνίζεσαι με την δεύτερη ομάδα της Λάρισας;
Πρώτα απ΄ όλα με στήριξε η οικογένεια μου, που θα ήθελα να την ευχαριστήσω δεόντως γι αυτήν την μεγάλη βοήθεια που μου έδινε και εξακολουθεί να μου δίνει, και περισσότερο ο πατέρας μου, ο οποίος είναι ο πρώτος και ο καλύτερος υποστηρικτής που έχω.
Οι προπονητές μου επίσης, ο Θοδωρής Βουτυρίτσας και ο Βασίλης Μπακογιάννης ήταν από αυτούς που έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο τόσο στην εξέλιξη μου όσο και στις μεταγραφές μου.
Τα συναισθήματα σου για την ένταξη σου στις τάξεις της Βασίλισσας του Κάμπου; Τι κλίμα συνάντησες στην ομάδα; Ήταν έτσι όπως το φανταζόσουν;
Τα συναισθήματα μου δεν θα μπορούσαν να είναι παρά μόνο ευχάριστα, γιατί κάθε παιδί του νομού Λάρισας θα ήθελε να είναι μέλος αυτής της μεγάλης οικογένειας της ΑΕΛ. Το κλίμα ήταν αρκετά καλό και αυτό οφείλεται στους εξαιρετικούς συμπαίκτες, προπονητές και παράγοντες που είχα στην ομάδα. Βέβαια, σαφώς και υπήρχαν και κάποιες δυσκολίες, που έπρεπε να προσαρμοστούμε σ’ αυτές όπως μας έλεγε ο προπονητής και να τις αντιμετωπίσουμε.
Πως θα χαρακτήριζες την χρονιά τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό; Πως κρίνεις την πορεία της ομάδας σου; Είσαι ικανοποιημένος από την πρώτη σου χρονιά στην U20 της Λάρισας;
Πιστεύω πως και ατομικά αλλά και ομαδικά δείξαμε από την αρχή του πρωταθλήματος μία καλή εικόνα και την διατηρήσαμε ιδιαίτερα στα τελευταία παιχνίδια με τον προπονητή Μίλτο Ζιάκα. Παρά τα ατυχή αποτελέσματα όμως πιστεύω ότι όλοι δώσαμε το 100% των δυνατοτήτων μας , απολαμβάναμε τα παιχνίδια και δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι ήμασταν μία καινούρια ομάδα, δημιουργηθήκαμε φέτος, δεν γνωριζόμασταν οι ποδοσφαιριστές μεταξύ μας και έπρεπε να μάθουμε γρήγορα τον τρόπο παιχνιδιού του καθενός ώστε να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Είμαι ικανοποιημένος από την προσπάθεια όλων μας.
Βρίσκεσαι σε μία ομάδα που παραδοσιακά έχουν φορέσει την φανέλα της μεγάλοι αμυντικοί ποδοσφαιριστές, όπως οι Μητσιμπόνας, Γιάννης Γκαλίτσιος, Κολωμητρούσης, Νταμπίζας, Βενετίδης. Το γεγονός αυτό σου δίνει έξτρα κίνητρο να συνεχίσεις να δουλεύεις σκληρά για να φτάσεις και εσύ κάποια στιγμή στο επίπεδο τους ή σου προσθέτει άγχος και πίεση;
Σίγουρα κάτι τέτοιο μου δίνει επιπλέον κίνητρο και είναι μεγάλη πρόκληση, έτσι ώστε να δουλεύω σκληρά καθημερινά με την προϋπόθεση και την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα φτάσω και εγώ στο επίπεδο τους . Να έχω μία ανάλογη πορεία δηλαδή.
Πιστεύεις πως θα βοηθούσε στην εξέλιξη σου ένας προπονητής ο οποίος στην ποδοσφαιρική του καριέρα ήταν αμυντικός;
Σίγουρα. Θα έπαιρνα περισσότερες συμβουλές. Θα μάθαινα περισσότερα γιατί έχοντας αγωνιστεί σε μία τέτοια θέση, ξέρει κάτι παραπάνω από κάθε άλλον.
Ποιον Έλληνα αμυντικό θαυμάζεις και έχεις ως πρότυπο και ποιόν ξένο;
Τον Έλληνα αμυντικό που θαυμάζω και έχω ως πρότυπο είναι ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και δεν θα μπορούσε να είναι άλλος. Από την άλλη, τον Σέρχιο Ράμος της Ρεάλ Μαδρίτης.
Ρεάλ- Γιουβέντους! Τι πιθανότητες δίνεις για τους δύο φιναλίστ να κατακτήσουν το τρόπαιο;
