Σε κάθε άθλημα, αθλητής και προπονητής ξοδεύουν αρκετές ώρες κάθε μέρα μαζί, είτε στην προπόνηση για την προετοιμασία του αθλητή, αλλά και κατά την διάρκεια του αγώνα, ο ένας να δίνει οδηγίες και ο άλλος να εκτελεί.
Επομένως, η σχέση μεταξύ των δύο, αποτελεί σημαντικό κριτήριο στην εξέλιξη του Αθλητή.
Καταρχήν, ο προπονητής σε κάθε άθλημα πρέπει να έχει ξεχωριστή η σχέση και επικοινωνία με τον κάθε αθλητή του. Στην αρχή κάθε νέας χρονιάς θα πρέπει μαζί να θέτουν στόχους – βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους- , τους οποίους θα προσπαθούν να εκπληρώσουν και κατά την διάρκεια της προπόνησης αλλά και κατά την διάρκεια κάθε αγώνα.
Ο προπονητής επίσης θα πρέπει να έχει ως στόχο να ενθαρρύνει, να επικροτεί και να παρακινεί τον κάθε αθλητή του ξεχωριστά. Η ανατροφοδότηση αποτελεί επίσης σημαντικό στοιχείο αφού κάθε προπονητής θα πρέπει να δίνει ανατροφοδότηση μετά από κάθε αγώνα και προπόνηση, έτσι ώστε ο αθλητής να ξέρει τα θετικά και τ’ αρνητικά της απόδοσής του, καθώς επίσης και που θα έπρεπε να βελτιωθεί.
Κάθε αθλητής, ως ξεχωριστή προσωπικότητα που είναι, χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση. Ιδιαίτερα, σε αναπτυξιακές ηλικίες οι προπονητές θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για το πως προσεγγίζουν και συμπεριφέρονται στους αθλητές, αφού μια ανάρμοστη ή λανθασμένη συμπεριφορά μπορεί να οδηγήσει τον αθλητή ακόμα και στην εγκατάλειψη. Οι αθλητές, θα πρέπει να νιώθουν ότι ο προπονητής τους σέβεται, ότι εκτιμά κάθε τους προσπάθεια, τους επικροτεί και τους δίνει κίνητρα να συνεχίσουν. Ας σημειωθεί ότι τις πιο πολλές φορές οι προπονητές αποτελούν το πρότυπο των αθλητών.
Η επικοινωνία δηλαδή, μεταξύ των δύο διαδραματίζει σημαντικό και καταλυτικό παράγοντα, στην ανέλιξη και εξέλιξη του αθλητή. Η έλλειψη επικοινωνίας οδηγεί τον αθλητή στο να χάνει τον προσανατολισμό και τα κίνητρα του, να δυσκολεύεται να ακολουθήσει σωστά το πρόγραμμα της προπόνησης και να νιώθει γενικά συγχυσμένος και απογοητευμένος.
Ένα πολύ συχνό φαινόμενο που παρατηρούμε, είναι τους μικρούς αθλητές που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Οι μικροί συχνά θέλουν να εγκαταλείψουν κάθε προσπάθεια, διότι ενώ προσπαθούν καθημερινά, ο προπονητής τους, για διάφορους λόγους, δεν τους δίνει την ευκαιρία να συμμετέχουν. Κάποιος θα έλεγε ότι υπάρχουν άλλοι καλύτεροι συμπαίχτες που δικαιούνται την συμμετοχή . Ο προπονητής στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να εξηγήσει και να συζητήσει με τον κάθε αθλητή γιατί δεν τον επιλέγει ως βασικό, τι περιμένει από αυτόν, και τι θα πρέπει να βελτιώσει στην προπόνηση, έτσι ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες του ιδίου αλλά και του αγώνα. Παράλληλα, ο προπονητής μπορεί να εξηγήσει στον κάθε αθλητή και για ποιους άλλους λόγους δεν τον επιλέγει εάν ο αθλητής δεν επιλέγεται για λόγους απόδοσης. Για παράδειγμα, ένας λόγος μπορεί να είναι η συμπεριφορά του αθλητή απέναντι στον προπονητή και τους συμπαίχτες του, έτσι ο προπονητής με αυτό τον λόγο θέλει να τον τιμωρήσει.. Ο κάθε αθλητής, είναι καλό να γνωρίζει που και σε πιο τομέα συγκεκριμένα θα πρέπει να βελτιωθεί έτσι ώστε να ξέρει που να στοχεύσει να γίνει καλύτερος, και να έχει κίνητρο σε κάθε προπόνηση να βελτιωθεί, να ξεπερνά τον εαυτό του και να γίνεται καλύτερος.
Μ΄ αυτό τον τρόπο, προπονητής και αθλητής ξεκινούν να χτίζουν την δική τους σχέση..
Εν κατακλείδι, η σχέση αθλητή και προπονητή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην απόδοση του πρώτου. Η σχέση των δύο πρέπει να προυποθέτει αμοιβαία εμπιστοσύνη , σεβασμό και σωστή επικοινωνία. Κάθε προπονητής Θα πρέπει να κάνει σαφές στους αθλητές του ότι τ αποτελέσματα έρχονται μέσα από την αυτό-βελτίωση, και την σταδιακή εξέλιξη.
Θάλεια Παναγή
MSc Sport Psychology
MA Clinical-Counseling Psychology
