Πολλές φορές οι γονείς, στην προσπάθεια τους να εξασφαλίσουν το καλύτερο δυνατό για τα παιδιά τους, προβληματίζονται και προσπαθούν με την λογική να δώσουν την πιο ενδεδειγμένη ποιοτικά λύση. Είναι όμως αρκετό αυτό; Μια λογική εξήγηση είναι πάντα η καλύτερη εξήγηση;
Μπορούμε σαν γονείς να αφουγκραστούμε τα παιδιά μας και να τα αφήσουμε να πραγματοποιήσουν τα δικά τους και όχι τα δικά μας όνειρα;
Ας τοποθετήσουμε τα κριτήρια της επιλογής μας σε μία σειρά…
Α) Ποιος είναι ο στόχος του παιδιού και κατ΄επέκταση ο δικός μας;
Αρκεί στο παιδί μας ο αθλητισμός και το αίσθημα να νιώθει χρήσιμος σε μία ομάδα ή ο πρωταθλητισμός και η προσωπική-οικογενειακή διάκριση είναι το μέγιστο ζητούμενο;
Β) Ποια η προοπτική της ομάδας ή της ακαδημίας που επιλέγουμε;
Τι μπορεί να προσφέρει στην πραγματοποίηση του στόχου μας η ομάδα ή η ακαδημία που θα επιλέξουμε, μέσα από τον μοναδικό τρόπο λειτουργίας της. Είναι η δυναμική της αυτή, που θα δημιουργήσει τις βάσεις της επιτυχίας ή της διασκέδασης και το αίσθημα ευφορίας στο παιδί μας ;
Γ) Μπορούμε εμείς να ακολουθήσουμε αυτήν την προοπτική;
Είμαστε έτοιμοι πρώτα σαν γονείς να αφιερώσουμε το χρόνο και το χρήμα που απαιτεί μία επιλογή ανάλογα υψηλής ή όχι προοπτικής; Mπορούμε να εξασφαλίσουμε την μετακίνηση από και προς το σχολείο του παιδιού μας, από και προς την επιθυμία του για συμμετοχή στην μικρή αυτή κοινωνία;
Δ) Υπάρχει ομάδα, ακαδημία, εγκαταστάσεις, προπονητής με τους ίδιους στόχους;
Είναι δυνατόν να βρούμε τις συνολικές προϋποθέσεις σε μία μόνο επιλογή μας, χωρίς να χρειάζεται να μαζεύουμε κομμάτια επιτυχίας από διαφορετικούς προπονητές, ομάδες, εγκαταστάσεις και εν τέλει… στόχους;
Ε) Ποιος είναι ο καταλληλότερος προπονητής για το παιδί μας και ποια τα κριτήρια της επιλογής;
Υπάρχει ο άνθρωπος που θα χαρακτηρίζεται ως σύγχρονος προπονητής ακαδημιών και στον οποίο θα δείξουμε την εμπιστοσύνη που αρμόζει, σε όποιον μπορεί να δώσει σάρκα και οστά στα όνειρα του παιδιού μας;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά, που πρέπει να τον διακρίνουν:
1) Παιδαγωγικές μέθοδοι αντιμετώπισης των παιδιών.
2) Εφαρμογή της ψυχολογικής θετικής ανατροφοδότησης, κατά την διάρκεια της προπόνησης και του αγώνα.
3) Το σύνολο των τεχνικών-τακτικών γνώσεων που διαθέτει.
4) Την μεθοδολογική προσέγγιση των θεμάτων διδασκαλίας & συμπεριφοράς που εφαρμόζει.
Αυτή είναι μία ενδεικτική σειρά ερωτημάτων για τον σύγχρονο γονέα, η οποία σίγουρα δεν είναι πλήρης, γιατί οι παράμετροι της επιλογής μπορεί να είναι διαφορετικές και πολύ περισσότερες.
Μήπως όμως ψάχνουμε σε λάθος κατεύθυνση; Μήπως η απάντηση είναι τόσο απλή που ακούσια την ξεπερνάμε;
Ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο γνωστός προπονητής μπάσκετ, σε τηλεοπτική συνέντευξη στην ΕΤ, όταν ρωτήθηκε “τι χρειάζεται το σύγχρονο παιδί για να μεγαλώσει;”, με την μονολεκτική του απάντηση κάλυψε κάθε… μικρό παιδί!
“Αγάπη και μόνο αυτό!”
Ίσως αυτό δεν είναι αρκετό για να μάθει, αλλά περισσεύει για να καλύψει ένα μέρος από το έλλειμμα γνώσεων, εγκαταστάσεων, χρόνου ή χρήματος από μέρους των γονιών. Το αίσθημα της ικανοποίησης, να βλέπεις το παιδί σου χαρούμενο, να το βλέπεις να νιώθει χρήσιμο, να νιώθει υγιή, είναι τελικά ο πραγματικός στόχος.
Είναι ο ρεαλιστικός στόχος πέρα από την πραγματοποίηση ή όχι των παιδικών του-μας ονείρων.
Άρα η καλύτερη ομάδα-ακαδημία είναι αυτή που το κάνει να αισθάνεται την αγάπη περισσότερο. Εκεί που νιώθει τον προπονητή να το αγαπά, τους γύρω του να το εισπράττουν και το ίδιο να το αναβλύζει και να το χαρίζει σε ομάδα, συμπαίκτες, προπονητή, γονέα….το ίδιο τον ΘΕΟ!
Αν αυτή είναι η γνώμη του Γιάννη Ιωαννίδη, ταιριάζει απόλυτα με τη δικιά μου.
Αν οι γνώμες είναι πολλές και διαφορετικές είναι σεβαστές και αξιότιμες .
Αν οι προτάσεις είναι πολλές… αυτή είναι η δική μου.
Αν η επιλογή του γονέα είναι μία… αυτή είναι η δική σας επιλογή!
ΜΠΕΚΑΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ
Καθηγητής Φυσικής Αγωγής
Προπονητής Ποδοσφαίρου
