Εδώ και σχεδόν 20 χρόνια έχει μπει στη ζωή μας το περίφημο 5×5 μαζί με τις παραλλαγές του (7×7, 8×8). Η έντονη επιθυμία του απλού πολίτη για ενεργή συμμετοχή, η ανάγκη για εκτόνωση και η λαϊκή αποδοχή της μπάλας γέμισε την Ελλάδα με μικρά γήπεδα.
Σε αυτά τα γήπεδα ο κοινός θνητός μπορεί πλέον να ζήσει έστω και για μία ώρα το δικό του μύθο. Να φτιάξει τη δική του (ποδοσφαιρική) ιστορία και μαζί με την παρέα του να “κατακτήσει” μέχρι και το… Μουντιάλ.
Και δεν χρειάζονται πολλά πράγματα για να ξεδώσεις (ή μήπως όχι;):
- Δέκα παίκτες
- Μια ώρα από τον ελεύθερο χρόνο σου
- Ελάχιστα χρήματα για συμμετοχή
- Εύκολη πρόσβαση καθώς τα γήπεδα βρίσκονται παντού. Δίπλα στο σπίτι μας, στη δουλειά μας.
Και κάπως έτσι ο προσαρμοσμένος αγωνιστικός χώρος γεμίζει με κόσμο. Ανθρώπους κάθε ηλικίας. Άλλοι είναι γυμνασμένοι, άλλοι όχι. Κάποιοι κατέχουν το… τόπι, κάποιοι δεν το μυρίζουν καν. Όλοι έχουν ένα κοινό σημείο. Να διασκεδάσουν παίζοντας μπάλα.
Εκτός όμως από την κοσμοσυρροή για την ουσία της υπόθεσης που δεν είναι άλλη από τη χαρά του παιχνιδιού, τα γήπεδα αυτά φέρνουν και τραυματισμούς.
Ο φυσιοθεραπευτή και μέλους του ιατρικού επιτελείου του Ατρόμητου, Νικόλαου Ζαφειρόπουλου αναλύει τα βασικά αιτία που προκαλούν τους τραυματισμούς και μας παρουσιάζει μια έρευνα με tips πρόληψης για παν ενδεχόμενο.
Οι αιτίες των τραυματισμών
- Κακή φυσική κατάσταση των αθλουμένων
- Φθαρμένα ή ακατάλληλα παπούτσια
- Κούραση
- Κακή διατροφή
- Ψυχολογικοί παράγοντες
- Άμεση σύγκρουση με αντίπαλο
- Προσπάθεια ανάπτυξης του παιχνιδιού σε περιορισμένο χώρο
- Κατάσταση του χώρου άθλησης (κάποια γήπεδα δεν πληρούν τις καλύτερες προδιαγραφές ή δεν συντηρούνται σωστά
- Ενασχόληση με το άθλημα ανθρώπων που δεν έχουν σχέση ή που είχαν σχέση πολύ παλιότερα
- Ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ασχολούνται, άρα και αυξημένες πιθανότητες τραυματισμών
Τα πιο συχνά είδη τραυματισμών
- Διάστρεμμα 33%
- Θλάσεις 23%
- Μώλωπες 21%
- Κατάγματα 8%
- Τενοντίτιδες 7%
Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες:
η επαφή του παίκτη με τον αντίπαλο ευθύνεται για το 40% των κακώσεων.
η επαφή του παίκτη με το έδαφος για το 23,4% των κακώσεων.
η υπέρχρηση για το 19,6% αυτών.
Το 84% των τραυματισμών συμβαίνουν στο κάτω άκρο.
Το γόνατο είναι η πιο συχνά τραυματιζόμενη άρθρωση με 36%, ενώ η ποδοκνημική ακολουθεί με 29%.
Μην τρομάζετε, απλά προσέχετε!
Τα παραπάνω στοιχεία δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σας αποθαρρύνουν ή να σας φοβίσουν. Ίσως όμως σας κάνουν να προσέξετε κάποια πράγματα για να προλάβετε τους τραυματισμούς για να μην αποδειχθεί επίπονη η διασκέδαση σας.
Τα tips πρόληψης όπως μας τα μετέφερε ο φυσιοθεραπευτής, Νικόλαος Ζαφειρόπουλος είναι τα εξής:
- Τουλάχιστον 15΄ λεπτά ζέσταμα, δίνοντας έμφαση σε σημεία του σώματος τα οποία έχουν μια “ευαισθησία” ή/και “αδυναμία”.
- Τουλάχιστον 10΄ λεπτά διατάσεις στο τέλος του αγώνα για να μειώσουμε τον μυϊκό πόνο.
- Δεν πιέζουμε το σώμα μας παραπάνω από τις δυνάμεις μας.
- Προσέχουμε το μαρκάρισμα στον αντίπαλο και βάζουμε δυνατά το σώμα στις διεκδικήσεις.
- Σωστός εξοπλισμός (επικαλαμίδες ,παπούτσια)
Συμβουλές πρώτες βοηθειών:
α) ΜΥΪΚΟΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ: Βάζουμε άμεσα πάγο για 10΄ λεπτά – Ξεκούραση – Φυσιοθεραπεία μετά την 2η ημέρα.
β) ΑΡΘΡΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ: Βάζουμε άμεσα πάγο για 10΄ λεπτά – Ανύψωση του τραυματισμένου μέλους – Περίδεση – Ξεκούραση – Φυσιοθεραπεία μετά την 2η ημέρα.
γ) ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ (ΘΛΑΣΤΙΚΑ): Καθαρισμός της πληγής από τυχόν χώματα, γρασίδι – Αντισηπτική προστασία – Περίδεση.
δ) ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ: Άμεση διακομιδή στο Νοσοκομείο ή στο Γιατρό.
Η ενυδάτωση, ο χρόνος που πίσω δε γυρνά και η αποκατάσταση
Αντί επιλόγου σας παραδίδουμε στον ειδικό, τον Νικόλαο Ζαφειρόπουλο, ο οποίος εκτός από τα παραπάνω στοιχεία μας επισήμανε πως “είναι σημαντικό να ξέρουμε το σώμα μας. Να ξέρουμε μέχρι που φτάνουν τα όρια μας. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να κάνουμε αυτά που κάναμε πριν δέκα χρόνια. Χρειάζεται προσοχή κι αυτό είναι ένα ακόμα είδος πρόληψης”.
Τονίζει ακόμα τη σημαντικότητα να είναι ο οργανισμός μας ενυδατωμένος: “Μεγάλο ρόλο παίζει και ενυδάτωση. Πριν το παιχνίδι να έχει καταναλώσει ο οργανισμός τουλάχιστον 1 λίτρο υγρά είτε νερό είτε ενεργειακά ροφήματα. Όταν εφιδρώνετε ο οργανισμός χάνει την ελαστικότητά του”.
Παρατηρείται επίσης το φαινόμενο πως μετά από ένα παιχνίδι με την παρέα μας, φεύγουμε από το γήπεδο και αράζουμε με καταχρήσεις. “Καλό θα είναι να υπάρχει και μια αποκατάσταση μετά από έναν αγώνα. Να μη φεύγουν αμέσως. Μερικές διατάσεις στα πόδια ή χαλαρό τρέξιμο βοηθάει τον οργανισμό. Κι αν υπάρχουν τσιμπήματα ή πόνοι για 5-10 λεπτά να χρησιμοποιηθεί πάγος. Μια φλεγμονή μπορεί να χειροτερέψει εάν δεν την προσέξεις”.
Προτείνει ακόμα για τους αρχάριους που δεν έχουν πατήσει ξανά πλαστικό χλοοτάπητα να το πράξουν μέσα από μια παρεϊστικη διαδικασία προτού αγωνιστούν με ένταση και ξεκαθαρίζει ότι “σε περίπτωση σφιξίματος μυός ο αθλούμενος δεν πρέπει να συνεχίσει αλλά να αποχωρήσει για να προλάβει το μυϊκό τραυματισμό”.
Για αυτό λοιπόν να είστε υποψιασμένοι και κατάλληλα προετοιμασμένοι πριν σηκωθείτε από τον καναπέ σας και φορέσετε το νέο σας ποδοσφαιρικό παπούτσι.
Πηγή: onsports.gr
